Uczucia złości krokami do radości

Emocje nieposkromione

'Niemożność pozwolenia sobie na komfort bycia sobą pozwala na dyskomfort bycia nikim.'

Złość jest niezwykle kolorowym zjawiskiem, w wielu odcieniach: niezadowolenie, irytacja, niechęć, wściekłość, furia, rozdrażnienie … . 

Złość to sygnał że coś jest nie w porządku, to mobilizacja do obrony. 

Złość jest bezcenna dla człowieka. Nie do wiary? Ależ tak!

Tłumienie złości to właśnie niemożność bycia sobą, co powoduje obciążenie organizmu spowodowane napięciem emocjonalnym, co w konsekwencji ma wpływ na zdrowie: podwyższone ciśnienie krwi, choroby żołądka i układu krążenia, napięcie mięśni aż do bolesnych usztywnień, jest tego cala lista długa. 

Tłumiona złość żyje własnym życiem powodując też spustoszenia w psychice.

'Polityczna poprawność' nie pozwala się złościć – fatalna bzdura! Trzeba ujawniać złość, ale umiejętnie, co jest prawdziwą sztuką przyznaję. 

Nigdy nie tłumiłam złości kiedy mnie dopadała i nie dlatego, że wiedziałam że nie należy tłumić tego uczucia, a dlatego bo nie umiałam inaczej – byłam nadpobudliwa, ale też mój stereotyp złości to: wybuch bez nakręcania się i bez przekraczania niedopuszczalnych granic wobec osoby która wywołała te emocje, a potem bez rozpamiętywania powrót do normalnych relacji. Trzeba kochani natychmiast wyrazić co cie wkurza i tylko to, nic więcej! To najzdrowszy sposób złoszczenia się i dla ciebie i dla obecnych. Jeśli jednak poleciało ci trochę za daleko, należy przeprosić, ale tylko za tę nadwyżkę.

Złośćmy się więc mądrze, a podroby będą zdrowe, ciśnienie krwi wzorcowe nawet w moim wieku i ogólna radość, bo przecież jak mam pozałatwiane to nie ma powodów do żadnych frustracji a na wkurzające sytuacyjne bez konkretnej osoby, wykorzystaj przyjaciół i razem się pozłośćcie, tak jak razem się śmiejecie. 

PS. Ja nie mówię tu o ludziach wiecznie złoszczących się, na wszystko bez wyjątku, pielęgnujących w sobie złość z upodobaniem. To zupełnie inna bajka.