Wiedźma Gabriela

Podświadomość, świadomość i nadświadomość. Celowo nie pisałam wcześniej o składowych naszego umysłu, bo tak naprawdę nie trzeba mieć takiej znajomości żeby się prawidłowo zaprogramować. Dzisiaj chcę wam tylko powiedzieć, że pozbywanie się zbędnych programów, to czyszczenie, to sprzątanie właśnie podświadomości, i to właśnie podświadomość będziemy programować od nowa. Wszystkie rodzaje świadomości (niektórzy mają więcej niż jedną nadświadomość, każdą następną na wyższym poziomie, to mistrzowie duchowi) współdziałają ze sobą i to od tego co mamy i jak umieszczone w podświadomości zależy ich współpraca, czyli generalnie, działanie naszego ukochanego, własnego umysłu.

Postanowiłam wynająć jeden pokój. Koszty mieszkania w Londynie są hiper wysokie, a ja mam w planie odnowienie mieszkania za 3 miesiące i potrzebuję na ten cel extra pieniądze. Dałam ogłoszenie i zaczęło się niemal od razu oglądanie. Przyszło kilka bardzo ciekawych egzemplarzy ludzkich, na co byłam psychicznie przygotowana bo w Londynie to normalka, ale wczorajsza pani przebiła wszystkich. Weszła, a właściwie wkroczyła dumnie, dość elegancka, zadbana Murzynka, trochę po czterdziestce i już od drzwi modulowanym głosem oświadczyła, że jest prawniczką, w tej chwili mieszka w hotelu, bo normalnie mieszka w Szwajcarii,

Ponieważ Programowanie Naszego Umysłu należy potraktować kompleksowo, nie biec na skróty, następnym krokiem w tym cyklu musi być oczyszczanie naszej aury i naszych pomieszczeń w których spędzamy czas, a więc sugeruję również miejsce pracy. Do tego zabiegu posłuży nam magiczna o wspaniałych właściwościach oczyszczających i nie tylko, Biała Szałwia (Salvia apiana).

Świadome oddychanie Całym Ciałem to następny etap do programowania naszego umysłu. To proste ćwiczenie, już po oczyszczeniu nas ze zbędnych programów, czyli wykonaniu części pierwszej TU pozwoli nam właściwie ukierunkować naszą energię wewnętrzną w połączeniu z pozytywną energią Wszechświata.

Przychodzi do mnie prześliczna jak wiosenny poranek dwudziestotrzyletnia dziewczyna. Jest w związku z 37 latkiem, a więc panem w kwiecie wieku, w wieku chyba najlepszym dla mężczyzny. Taki facet powinien być prawdziwym skarbem dla mało doświadczonej młodej piękności. Powinien być mocnym wsparciem dla jej rozwoju, a przede wszystkim, powinien wprowadzać ją w najpiękniejsze arkana sztuki miłosnej, czerpiąc z poprzednich doświadczeń. Ale tak nie jest. W ogóle tak nie jest. Jest fatalnie!

Rozpoczynam cykl artykułów Programowaniu Umysłu. Nasz umysł jest jak twardy dysk komputera i wszystko co jest w nim zapisane to gigantyczny śmietnik; to zbiorowisko informacji tych potrzebnych i tych niepotrzebnych, wielu mocno toksycznych z całego naszego życia. Z tego bałaganu mózg musi błyskawicznie wyciągać najbardziej według niego optymalne rozwiązania w każdym momencie naszego życia i stąd wiele niepożądanych zachowań. Niepożądanych, czyli takich które nas ograniczają, hamują, wykluczają, blokują podejmowanie wyzwań. Aby zaprogramować nasz umysł właściwie, najpierw musimy go starannie oczyścić z zaszczepionych w nas jeszcze od czasów dzieciństwa: lęków, niechęci, zawiści, nienawiści, nietolerancji, niemocy, niewiary w siebie … dużo by wymieniać.

Pacyfa - symbol pacyfizmu, znak pokoju, zdrobniale Pacyfka . Utożsamiali się z tym znakiem Hippisi czy jak kto woli Dzieci Kwiaty. Twórcą światowego dzisiaj symbolu pokoju był brytyjski projektant grafik Gerald Holtom na potrzeby kampanii antynuklearnej -  Nuclear Disarmament – Rozbrojenie Nuklearne. Czasami spotyka się błędny pogląd, jakoby pierwotnym pomysłodawcą symbolu był lord Bertrand Russel.

Mam w Londynie koleżankę która wtargnęła w moje życie z polecenia mojej londyńskiej przyjaciółki. Przyjaciółka ma biuro rachunkowe, jest osobą bardzo zajętą i koleżanka od czasu do czasu sprzątała w jej domu i biurze, wypłakując się na podłe życie, na co przyjaciółka zareagowała umawiając ją ze mną na sesję – ty jej pomożesz – stwierdziła - i ja też.

T-shirt z takim napisem dostałam od ostatniego męża na wspomnianej Majorce jeszcze całkiem niedawno temu. Setki razy zaczynałam pisać pamiętnik i nigdy nie udało mi się wytrwać dłużej niż kilka dni. Żyłam tak intensywnie, że nie znajdowałam czasu. Szkoda, pamięć jest zawodna i oj! miałabym o czym poczytać dzisiaj, wiem, bo przyjaciele przypominają mi różne, także ekstremalne często wyczyny, o których ja sobie spokojnie zapomniałam.