Kinezjologiczna terapia edukacyjna

czyli jak radosnymi ćwiczeniami zwiększysz szanse rozwoju twojemu dziecku

 

Dzisiejsze warunki edukacyjne powodują, że prawidłowy rozwój dzieci od najmłodszychlat zostaje zaburzony.Wymaga się od dziecka ogromnej pracy umysłowej, wysokiej samokontroli, przy minimalnym wykorzystaniu ruchu.To metody blokujące radość ze zdobywania nowej wiedzy, hamujące rozwój, spontaniczność i twórcze myślenie.W sytuacjach stresowych ciało napina się, a mózg włącza odruchy ochronne aktywizując mechanizmy przetrwania. To z kolei blokuje przepływ informacji do przednich partii mózgu, ograniczając w konsekwencji możliwości poznawcze.Wiele z tych zachowań automatycznie przenosimy w dorosłość.Prosta i przyjemna gimnastyka autorstwa dr Paula Dennisona jest sprawdzonym na świecie sposobem na obniżenie poziomu stresu w procesie uczenia się zwiększającym ilość połączeń nerwowych między prawą i lewą półkulą, dzięki czemu poprawia się jakość pracy mózgu.

Wystarczy poświęcić ćwiczeniom kilkanaście minut dziennie, by w krótkim czasie osiągnąć znaczne rezultaty. Same tylko ruchy naprzemienne powodują, że przepływ informacji z jednej półkuli mózgowej do drugiej następuje nawet 28 razy szybciej!

Integracja pracy obu półkul mózgowych sprawia, że dziecko staje się otwarte, ciekawe świata, ale też i świadome własnego niepowtarzalnego istnienia.

Ta terapia jest dobra dla wszystkich a szczególnie na: - deficyt uwagi (lęki, agresja) - specyficzne trudności w nauce (dysleksja, dysgrafia ...) - specyficzne potrzeby edukacyjne (upośledzenie umysłowe, autyzm, zespół Downa) - mózgowe porażenie - zaburzenia sfery motywacyjnej - trudności w podejmowaniu decyzji oraz określaniu celów życiowych - poprawę funkcjonowania umysłu (pamięć, koncentracja), - ogarniecie stresu (egzaminy, klasówki, rozmowy kwalifikacyjne), - poprawę koordynacji i percepcji otoczenia (egzaminy wymagające sprawności i koordynacji np.: na prawo jazdy)

Przykładowe ćwiczenia:

Przed każdymi ćwiczeniami pijemy dużo wody, która wspomaga uczenie się i myślenie, podnosi energetykę ciała i dotlenia mózg. 

Człowiek powinien wypijać tyle szklanek wody, ile wynosi 1/11 wagi jego ciała. Pierwszym elementem każdego równoważenia mózgu jest wyciszenie, a pierwszym punktem wyciszenia picie wody. Aby się rzeczywiście czegoś nauczyć, należy dostarczyć organizmowi dostateczną ilość wody.

I. ĆWICZENIA AKTYWIZUJĄCE

1. Ruchy naprzemienne

Podnosimy do góry prawe kolano i dotykamy je lewą ręką, następnie podnosimy lewe kolano i dotykamy prawą ręką, delikatnie skręcając całe ciało ( w miarę możliwości przekraczamy linię środka).

To ćwiczenie dobrze jest wykonywać jak najczęściej, w urozmaicony sposób, najlepiej przy codziennych czynnościach.

- wzrokowe, słuchowe, kinestetyczne przekraczanie linii środkowej koordynacji pracy rąk, zręczności
- ćwiczenia lewego i prawego oka
- usprawnianie narządu wzroku
- polepszenie koordynacji lewa i prawa strona ciała
- poprawa oddychania
- poprawa gibkości ciała
- wzmocnienie zmysłów wzroku i słuchu

W ciągu ostatniego stulecia ćwiczenia te używane były w przypadkach zaburzeń neurologicznych, w celu zwiększenia potencjalnych zdolności wydajnego uczenia się. 
Dr Dennison dowiódł, że ćwiczenia naprzemienne doskonale stymulują chłonność półkul mózgowych, łatwość opanowania materiału i jego późniejszego odtwarzania.

2. Leniwe ósemki 

Pierwsza część ćwiczenia:Na wysokości oczu, naprzeciw nosa wyznaczamy punkt który będzie środkiem znaku nieskończoności i od niego rozpoczynamy kreślenie koła w lewą stronę do góry a po powrocie do punktu wyjścia rozpoczynamy kreślenie drugiego koła w prawą stronę ku górze. Oczy podążają za ruchem ręki nie ruszając głową. Wielokrotnie powtarzamy ten ruch.

- wzrokowe przekraczanie linii środkowej - koordynacja pracy narządu wzroku - wzmocnienie zakresu pola widzenia - poprawa ruchliwości gałek ocznych - wodzenie oczami od lewej do prawej strony koordynuje proces czytania - kodowanie i odszyfrowywanie informacji pisemnej - czytanie i rozumienie - kojarzenie pamięci długotrwałej - zdolność odpoczynku oka podczas czytania - umiejętność rozróżniania symboli

Druga część ćwiczenia:

Kreślenie ósemek w przestrzeni, na plecach drugiej osoby, na ścianie, na papierze, na piasku … gdzie się da, obiema rękami równocześnie, a każda ósemka rysowana jedną ręką jest lustrzanym odbiciem drugiej rysowanej w tym samym czasie, symetrycznie względem linii środka.

- koordynacja ręka - oko w różnych polach widzenia
- przekraczanie kinestetycznej linii środka
- orientacja przestrzenna, wzrokowe rozróżnianie symboli
- usuwanie dysleksji, dysgrafii
- rozróżnianie kierunków
- kodowanie i odszyfrowywanie pisma
- poprawne pisanie
- poprawna wymowa

Trzecia część ćwiczenia - alfabetyczne ósemki

Najpierw rysujemy kilka leniwych ósemek, a potem wpisujemy w kształt leżącej ósemki małe litery alfabetu, zachowując kierunek w lewo do góry.

-  poprawa znajomości zasad pisowni

-  zdolności twórczego pisania

-  koordynacja ręka - oko

-  rozpoznawanie i kodowanie symboli

-  wzrost zdolności manualnych

-  poprawa precyzji ruchowej

Dr Dennison dołączył ćwiczenia te do grupy wymiaru stabilności. Pomagają one w odzyskiwaniu sprawności narządu wzroku, a ponadto pobudzają naszą odwagę, oraz zwiększają koordynację ciała w grach zespołowych.

3. Słoń 

Pozycja stojąca, w małym rozkroku. Ręka wyciągnięta w przód grzbietem dłoni w górę, głowa przytulona uchem do ramienia. Rysujemy ręką (nie odrywając głowy od ramienia) leniwe ósemki, bardzo obszernie pamiętając ze zawsze zaczynamy w lewo w górę, ze skłonami tułowia i uginaniem nóg w kolanach kilkakrotnie a następnie zmiana ręki. 

- przekraczanie linii środkowej mózgowych punktów słuchowych (łącznie z umiejętnością koncentracji uwagi w czasie słuchania, rozpoznawanie, percepcja, rozróżnianie i zapamiętywanie dźwięków)
- słuchanie własnego głosu - nierówna praca oczu (przenoszenie wzroku z jednego punktu na inny)
- rozumienie ze słuchu (aktywne słuchanie) 
- umiejętne formułowanie myśli 
- literowanie (wyodrębnianie poszczególnych słów, sylab oraz łączenie ich z powrotem w zdania, umiejętność wyrażania całej myśli) 
- w matematyce poprawa zdolności do operowania materiałem myślowym 
- zapamiętywanie cyfr 
- koordynacja wzrokowo – ruchowa

4. Kołyska na leżąco 

Siadamy na podłodze, dłonie opieramy za sobą, odchylamy się do tyłu opierając na rękach i unosząc tulów na zgiętych nogach. Kołyszemy się tam i z powrotem, aż ustąpi napięcie. Podnosimy najpierw jedna stopę a potem druga kilka razy. - zdolność utrzymywania równowagi - umiejętność uczenia się 
- praca narządu wzroku przy przekraczaniu linii środkowej z lewej na prawą stronę 
- koordynacja ręka oko a) zmiany w zachowaniu lub postawie - wzrost koncentracji 
- utrzymanie wyprostowanej postawy ciała 
- przyjmowanie prawidłowej pozycji na krześle 
- głębsze oddechy, większa siła głosu 
- wzrost energii (zmniejszenie zmęczenia umysłu)

Dr Dennison dowiódł, że uczniowie niezdolni do koncentracji i opanowania materiału są w stanie tego dokonać właśnie po sesji ćwiczeń kołyski.

5. Oddychanie przeponowe - brzuchem

Ćwiczenie to wykonuje się na leżąco lub stojąco. Wypełniamy klatkę piersiową i brzuch powietrzem wdychanym nosem i liczymy do trzech, a następnie wydychamy powietrze wieloma krótkimi dmuchnięciami jakbyśmy chcieli utrzymać piórko w powietrzu i znów liczymy do trzech. Dla lepszej obserwacji uwypuklania się brzucha i jego opadania, trzymamy na podbrzuszu ręce. W cyklach wdechu i wydechu palce rąk zbliżają się do siebie i oddalają. W pozycji leżącej można obserwować kartkę papieru położoną na brzuchu. Powtarzamy. 

- odciążenie centralnego systemu nerwowego - zdolność do przekraczania linii środkowej - rytm czaszkowy - stabilność 

- czytanie (kodowanie i odszyfrowywanie) - czytanie na głos - formułowanie wypowiedzi - zdolność do większej koncentracji

6. Rower na leżąco 

Ćwiczenie wykonujemy leżąc na plecach. Kolana i głowa są uniesione, ręce założone za głowę dla jej podtrzymania. Mięśnie szyi rozluźnione, oddech rytmiczny. Dotykamy łokciem przeciwległego kolana, a następnie powtarzamy tę czynność drugą ręką. - koordynacja lewej z prawą stroną ciała 
- stabilność, uziemienie 
- poczucie mięśni grzbietu 
- czytanie (kodowanie i odszyfrowywanie) 
- mechanizm literowania i pisania 
- ćwiczenia słuchowe

Dr Dennison dowiódł, iż rower na leżąco jest całkowicie bezpieczny, odpowiednio napinający i rozwijający mięśnie. Po tych ćwiczeniach uczniowie uzyskują lepszą koncentrację obu stron ciała, a ich oddychanie staje się łatwiejsze i poprawne.

II. ĆWICZENIA WYDŁUŻAJĄCE I ROZCIĄGAJĄCE (OCHRONA ŚCIĘGIEN)

1. Sowa

Chwytamy jedną ręką bark mocno ściskając, powoli odwracamy głowę, patrząc za siebie przez ramię, wyprostowujemy się i głęboko oddychamy. Następnie oglądamy się w tył przez drugie ramię, jednocześnie swobodnie opuszczając ramiona. Głowę opuszczamy luźno do przodu dotykając brodą klatki piersiowej i robimy głęboki wdech rozluźniając mięśnie. Ćwiczenie powtarzamy ściskając drugi bark... . 

- słuchanie własnego głosu 

- pamięć długo i krótko terminowa 

- formułowanie myśli i zdań w pamięci 

- koordynacja wzrokowo

- słuchowa z pracą całego ciała 

- rozumienie ze słuchu 

- zdolność poprawnego wysławiania się 

- literowanie (kodowanie i odszyfrowywanie) 

- rachunki matematyczne 

- zapamiętywanie cyfr 

- pisanie na maszynie oraz obsługa komputera

Dzięki SOWIE rozluźniamy mięsień czworoboczny oraz osłabiamy napięcia towarzyszące pracy w bliskim polu widzenia takich jak: czytanie, pisanie, liczenie i obsługa komputera. Słuch i pamięć ulegają znacznej poprawie. 

3. Aktywna ręka 
Podnosimy w górę wyprostowaną rękę przytulając ją do ucha. Następnie robimy łagodne wdechy i wydechy przez usta stulone w ryjek. Równocześnie pobudzamy mięśnie wyprostowanej ręki, odpychając ją drugą ręką w czterech kierunkach (przód, tył, do siebie, od siebie). 
- koordynacja tylnej i przedniej części mózgu 
- prawidłowa praca przepony, poprawa oddychania 
- koordynacja ręka - oko oraz w posługiwaniu się różnego typu przyrządami 
- kaligrafia 
- literowanie, ortografia 
- pisanie twórcze 
- wzrost skupienia

Oddziałując na jamę klatki piersiowej, łączymy współpracę z sercem i twórczym ośrodkiem mózgowym.

4. Kobra

Siedząc wygodnie na krześle opieramy głowę na stole, ręce także układamy na stole na szerokość ramion. Palce skierowane lekko do środka. Przepona i klatka piersiowa są wypełnione powietrzem, ramiona pozostają rozluźnione. Głowa zwrócona w kierunku klatki piersiowej powoli odchyla się do tyłu i powraca odpocząć na stole.

- zdolność przekraczania linii środkowej 

- odciążenie centralnego systemu nerwowego 

- widzenie obuoczne 

- rozumienie ze słuchu 

- zdolność wysławiania się, umiejętności językowe 

- koordynacja ręka - oko

Dr Dennison wprowadził kobrę w swoim centrum nauczania, mając zamiar usunąć stresy wynikające z monotonnej pracy przy biurku, komputerze, czy też oglądania telewizji. Ćwiczenia te dążą do koncentracji. 

5. Zginanie stopy

Pozycja siedząca. Prawą nogę zgiętą w kolanie kładziemy na udzie lewej. Kostka na zewnątrz kolana. Kciukiem i palcem wskazującym lewej ręki naciskamy mocno punkty za kostką i poniżej niej, drugą ręką obejmujemy podudzie pod kolanem naciskając mocno kciukiem od strony przyśrodkowej i palcami wskazującymi i środkowymi z boku kolana tej samej nogi. Z wdechem zginamy powoli stopę, z wydechem prostujemy ją. To samo z lewą nogą. 

- koordynacja tylnej i przedniej części mózgu 

- uwydatnienie zdolności językowych 

- rozumienie ze słuchu 

- twórcze pisanie 

- umiejętność rozwiązywania zadań

Podczas pracy z dziećmi opóźnionymi językowo dr Dennison odkrył związek pomiędzy ścięgnami łydki, a poprawnym wysławianiem się i rozwojem zdolności językowych. Nadmiernie ruchliwi uczniowie są w stanie prawidłowo skoncentrować swoją uwagę, słuchać i uczyć się.


6. Przyciskanie dzwonka

 
Stajemy za krzesłem, rękoma trzymając mocno oparcie krzesła, robimy wykrok jednej nogi do tyłu. Z wdechem unosimy stopę nogi wysuniętej do tyłu na palce, z wydechem opadamy na piętę, uginając w kolanie nogę z przodu. Jeżeli nie czujemy przy tym napięcia mięśni, należy zwiększyć wykrok. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy wolno i płynnie, a następnie zmieniamy nogę. 

- koordynacja tylnej i przedniej części mózgu 

- uwydatnienie zdolności językowych 

- rozumienie ze słuchu 

- twórcze pisanie 

- umiejętność wypełniania poleceń oraz rozwiązywania zadań - poprawne zachowanie 

- wzmożenie uwagi 

- prawidłowa reakcja 

- zdolność komunikowania się

7. Sięganie po piłkę 

Pochylamy się do przodu bezwładnie, poddając się sile przyciągania ziemskiego. Wykonując skłon klatką piersiową do nóg, staramy się nie napinać mięśni nóg i grzbietu. Sięgamy jak najdalej przed siebie, penetrując wysuniętymi rękami wszystkie miejsca, do których możemy dostać. 

- poczucie równowagi i koordynacji ciała 

- wzrost pewności siebie 

- wzmożenie koncentracji wzrokowej 

- głębsze oddychanie zwiększające energię ciała 

- czytanie i rozumienie 

- arytmetyka w pamięci 

- abstrakcyjne myślenie

Przekazując te ćwiczenia swoim uczniom dr Dennison komentował je jako zwiększające poczucie ładu wewnętrznego, lepszej organizacji ciała, a także poprawiające wyniki szkolne i umiejętności organizacyjne.

8. Wypady

Ćwiczenie pierwsze:

Rozstawiamy nogi szerzej od pleców, tak by stopy znajdowały się względem siebie pod kątem prostym. Zginamy jedną nogę w kolanie, drugą nogę trzymamy prosto. Prostujemy tułów. Robimy wypad na zgiętą nogę, odwracając głowę w jej stronę.

Ćwiczenie drugie: 

Stajemy w rozkroku, palce prawej stopy kierujemy w prawo, palce lewej stopy prosto przed siebie. Robiąc wydech uginamy prawe kolano, a następnie przy wdechu prostujemy prawą nogę. Biodra mają być obniżone co je wzmacnia.

- przekraczanie linii środkowej ciała
- odprężenie całego ciała
- stabilność
- umiejętność sprawnej organizacji
- orientacja w przestrzeni
- poprawa oddychania
- odciążenie narządu wzroku
- rozumienie
- długoterminowa pamięć
- umiejętność szybkiego zapamiętywania
- przeprowadzanie rozmów, prowadzenie rachunków
- wzrost poczucia własnej wartości
- lepsza obsługa komputera, maszyny do pisania

Wypady aktywizują cały układ mięśniowy, co pozwala na sprawniejsze poruszanie się, stabilizację ciała. To bardzo ważny element ćwiczeń rozciągających.

III. ĆWICZENIA ENERGETYZUJĄCE


1. Punkty na myślenie 

Lewą rękę trzymamy na pępku, prawą masujemy punkty tuż pod obojczykiem, po lewej i prawej stronie mostka. Można też odchylić głowę i wodzić oczyma wzdłuż linii, gdzie sufit styka się ze ścianą. Oczy będą się szybciej przesuwały się po słowach w trakcie czytania. 

- przesyłanie informacji z lewej półkuli mózgu do lewej strony ciała i odwrotnie 

- pozytywne działanie elektryczne i chemiczne  

- zwiększenie przepływu energii elektromechanicznej ciała 

- wzrokowe przekraczanie linii środkowej w czasie czytania 

- ruchowe przekraczanie linii środkowej, dla uzyskania lepszej koordynacji ciała (ułatwia to wykonywanie ćwiczeń naprzemiennych) 

- wyeliminowanie przekręcania liter, przestawiania sylab 

- pozostawanie w miejscu w czasie czytania 

- pisanie odręczne i na maszynie 

- wybiórcze oglądanie telewizji 

- obsługa komputera

Punkty na myślenie stanowią baterie dla naszego organizmu. Pomagają regulować spalanie się przekaźników nerwowych, w złączach nerwowych mózgu. Sprzyjają jasności myślenia, zwiększają poziom energii, usprawniają ogólną koordynację i wzrok.

2. Punkty uziemienia

 
Trzymamy dwa palce, wskazujący i środkowy pod dolną wargą, drugą rękę kładziemy na górnej krawędzi kości łonowej. Wzrok kierujemy w dół. 

- zdolność do pracy w polu środkowym 

- stabilizacja 

- poprawa przemiany materii 

- akomodacja wzroku 

- zdolności organizacyjne (horyzontalne lub pionowe przesuwanie wzroku, bez jakichkolwiek zaburzeń; odczytywanie słupków matematycznych, literowanie) 

- akomodacja wzroku w czasie zajęć wymagających pracy w bliskim i dalekim polu widzenia np.: czytanie z książki i z tablicy 

- eliminacja rozpraszających ruchów w czasie czytania - całkowite skupienie uwagi na czytaniu

Punkty uziemienia odnoszą się bezpośrednio do stymulacji mózgu usuwając zmęczenie umysłowe. 

3. Punkty przestrzeni

Trzymamy dwa palce, wskazujący i środkowy nad górną wargą, drugą rękę kładziemy na kości ogonowej. Wzrok skierowany w górę lub wędruje od dołu do góry i zatrzymuje się w górze. 

- odświeża umysł 

- poprawia trójwymiarowe widzenie 

- wzmacnia ostrość postrzegania 

- polepsza kontakt wzrokowy 

- łagodne przechodzenie wzroku z dalszego do bliższego pola widzenia 

- pomaga rozluźnić się i uspokoić przed sprawdzianami, testami 

- poprawia umiejętności potrzebne do gier i zajęć sportowych

- wzrasta zaangażowanie i motywacja do działania 

-  zmniejszenie rozpraszających ruchów w czasie czytania

Punkty przestrzeni współpracują z mózgiem, kręgosłupem oraz centralnym systemem nerwowym. Ich pobudzanie ułatwia odświeżanie umysłu, dzięki dostarczonemu przez krew i płyn rdzeniowo - mózgowy pokarmu, który jest niezbędny zarówno w czasie relaksu, jak i wytężonej pracy.

4. Energetyczne ziewanie

Wywołuje się ziewanie, masując obiema rękami równocześnie okolice stawu skroniowo - żuchwowego. Opuszczamy powoli dolną szczękę udając, że ziewamy, wydajemy głęboki i relaksujący odgłos ziewania. 

- odciążenie mózgu 

- relaks narządu wzroku i poprawę wzroku 

- zdolność do relaksu ośrodków twórczego myślenia 

- poprawę równowagi  

- poprawia głośne czytanie 

- wzmaga twórcze pisanie 

- pomaga w wystąpieniach publicznych: przemówienia, występy wokalne, koncerty

Ponad połowa połączeń nerwowych mózgu z ciałem, przechodzi przez staw skroniowo- żuchwowy. Mięśnie żuchwy stanowią najsilniejszą grupę ze wszystkich mięśni ciała. Rozluźnienie jakie osiągnął Dennison w swoim stawie skroniowo- żuchwowym wpłynęło na narząd wzroku zwiększając jego zasięg po bokach ciała.

5. Kapturek myśliciela

Ćwiczenie polega na masowaniu małżowin usznych obu jednocześnie z wyciąganiem ich, wywijaniem do tyłu oraz uciskaniem. Zaczynamy do góry, przesuwając dół do płatka ucha. Powtarzamy kilkakrotnie. 

Na uchu, które ma kształt embriona, znajdują się receptory całego ciała. Stymulując punkty na małżowinie usznej stymulujemy całe ciało. 
- rozpoznawanie dźwięków, uważne słuchanie, zapamiętywanie dźwięków 
- słyszenie własnego głosu 
- formułowanie zdań, myśli w pamięci 
- wzrost umysłowej i fizycznej sprawności 
- stymulacja ucha wewnętrznego 
- krótkoterminowa pamięć używana w czasie pracy 
- rozumienie ze słuchu 
- wystąpienia publiczne typu: przemowa, koncert, występ wokalny 
- prowadzenie rozmów 
- liczenie w pamięci

Kapturek myśliciela stymuluje ośrodki słuchowe, łączy rozpraszające tony w pojedyncze dźwięki, oraz łączy je uzyskując słowa lub dźwięki o określonym znaczeniu. Jednocześnie tym ćwiczeniem pobudzamy naszą wyobraźnię muzyczno - rytmiczną.

IV.ĆWICZENIA WYCISZAJĄCE I POGŁĘBIAJĄCE

1.Pozycja cooka

Ćwiczenie to składa się z dwóch części i jest ćwiczeniem wyciszającym, relaksującym, likwidującym zmęczenie i złość.
Pierwsza część ćwiczenia:
Krzyżujemy nogi w kostkach. Wyciągamy ręce przed siebie, dłonie grzbietami do siebie tak, by kciuki skierowane były w dół i przykładamy je do mostka, język umieszczamy na podniebieniu, oczy zamknięte. Jest to pozycja uznawana za najsilniej działającą. Można ją wykonywać na siedząco. Druga część ćwiczenia:

Stopy ustawiamy równolegle do siebie, ręce stykają się wewnętrznymi stronami dłoni i palcami z kciukami w dół  przyłożone do mostka, język na podniebieniu, oczy zamknięte. Otwieramy oczy i głęboko oddychamy.

W obu pozycjach pozostajemy około dwóch minut. 

- stabilność emocjonalna
- wzrost koncentracji, skupienia uwagi
- ruchy czaszkowe
- wzrost ambicji, poczucia własnej wartości
- poprawne, najbardziej efektywne podchodzenie do testów, klasówek
- poprawna wymowa, umiejętność uważnego słuchania
- umiejętność dostosowania się do otaczającego środowiska ( zmniejszenie nadwrażliwej postawy)

Dr Dennison odkrył, iż to ćwiczenie może być użyte jako proces usuwający stres emocjonalny i wynikające z niego problemy z nauką. Naśladowanie kształtu ósemki za pomocą nóg i rąk, pozwala na swobodny przepływ energii. Natomiast, poprzez dotyk opuszkami palców odzyskujemy równowagę i łączność pomiędzy obiema półkulami mózgu.

2. Punkty pozytywne

Lekko dotykamy palcami punktów położonych na wypukłościach czoła, między brwiami a linią włosów w połowie tej odległości. Zamykamy oczy i rozluźniamy napięcie ciała. Świadomie odczuwamy pełen relaks i wygodę. 

- ćwiczenie aktywizuje płaty przednie mózgu: odświeża umysł, rozluźnia i uspakaja 

- likwiduje niewłaściwe odruchy pod wpływem stresu 

- łagodzi stres i napięcie wywołane przez nietypowe sytuacje, kontakty z ludźmi, wspomnienia, trudności z wykonywanym zadaniem 

- likwiduje blokady pamięci np.: znam odpowiedź, mam ją na końcu języka 

- poprawia zapamiętywanie: ortografia, matematyka - ułatwia wystąpienia publiczne, występy sceniczne 

- wspiera uprawianie sportu 

- ułatwia czytanie na głos

Ludzie spinają się tak, iż cały stres zatrzymany zostaje w okolicy żołądka powodując jego bóle, a nawet nerwicę. Punkty pozytywne kierują energię i oddziaływają na płaty przednie mózgu, gdzie możliwe jest racjonalne myślenie, bez nakładania się na nie negatywnych emocji. W ten sposób możemy uchronić się od reakcji instynktownych, niekontrolowanych przez nas (atak, ucieczka), dzięki czemu nasze podejście do danej sytuacji będzie bardziej rozumne, przemyślane.

3. Patrzenie na znak X

Spokojnie oddychamy. Rozluźniamy się patrzymy na znak X lub go sobie wyobrażamy. 

X jest symbolem pozytywnym. Oznacza przekroczenie linii środkowej, gdyż lewa półkula mózgu kieruje pracą prawej strony ciała i odwrotnie. Obie półkule mózgu współdziałają ze sobą tak, iż obydwie strony ciała mogą wykonywać te same ruchy. 

Na podstawie literatury:
1. Materiały szkoleniowe z kursu Kinezjologia edukacyjna cz. I i II 
2. Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł. Podstawy kinezjologii edukacyjnej. Dr Carla Hannaford 1998r s. 117-120.
3. LIDER 9/2003 nr 151 s. 7-9.
4. Twórcza kinezjologia w praktyce, Praca zbiorowa pod red. J. Zwolińskiej, Warszawa 2002 s. 146-149.
5. Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł. Podstawy kinezjologii edukacyjnej. Dr Carla Hannaford 1998r s. 121-128.