NASZE ŻYCIE

Rodzimy się i z pierwszym tchnieniem dostajemy swoje własne życie. Żyjemy najpierw życiem naszej rodziny, ale z czasem usamodzielniamy się, a przynajmniej w założeniu tak ma być. Kiedy osiągamy dorosłość powinniśmy już mocno trzymać nasze życie w swoich rękach, jednak często tak nie jest. Mieć własne życie, to takie obszary które sami świadomie kreujemy według własnej wolnej woli. Jednak wielu ludzi nigdy nie uwalnia się od rodziny tej w której się wychowali, dodając potem swoja własną. Słynne tłumaczenie parawan - ... dla dobra dzieci … - pozwala na życie w związku gdzie warunki dyktuje tyran/ka.
Podczepianie się do życia swoich latorośli tez jest metoda na unikanie swojego życia. Jeśli z jakiegoś powodu nie udaje się z najbliższymi, wyszukują sobie życie innych do podpięcia się. To powszechniejsze niżby mogło się wydawać i wiele z tych osób nie zdaje sobie nawet z tego sprawy. Słynny syndrom 'opuszczonego gniazda' po wyjściu dzieci z domu które były ich całym światem, albo głębokie depresje wchodzących w emeryturę, bo praca zawodowa była ich głównym życiem. Każdy, bez wyjątków każdy, powinien stworzyć swój własny świat w którym będą jego przyjaciele, jego hobby, jego ulubione rzeczy, ulubione miejsca i co tam kto chce. Każdy powinien mieć swoje miejsce do odreagowania, wypoczęcia, miejsce rozwoju osobistego i spełniania swoich marzeń. Miejsce, gdzie na starość nic nie będzie musiał, a będzie mógł żyć pełnią życia z taka ilością rozdawania swojego czasu, czyli swojego życia innym, ile sami będą chcieli.